Norweską powieść dla dzieci „Tonja z Glimmerdalen” można traktować jako współczesną wariację na temat „Dzieci z Bullerbyn”. Tak jak w arcydziele Astrid Lindgren dziecięca bohaterka mieszka w małej, izolowanej, wiejskiej społeczności. Tu też ma się stały, bliski kontakt ze zwierzętami gospodarskimi i przyrodą, a czas spędza głównie na powietrzu. Jednak o ile w Bullerbyn w trzech domach mieszkało siedmioro dzieci, w całym Glimmerdalen jest tylko jedna, jedyna Tonja.
Jedna, ale absolutnie niezwykła: zadziorna, odważna i samodzielna 9-latka. Ponieważ Tonja uważa, że w życiu najważniejsze są szybkość i wiara w siebie, jest idealną pilotką eksperymentalnych sanek z kierownicą. Konstruuje je dla niej jej najlepszy przyjaciel, 70-letni Gunnvald, utalentowany skrzypek, a być może również troll, głęboko chowający swoją wrażliwość pod gburowatą powierzchownością.
Dziewczynka marzy o tym, by jak jej ciocia umieć zrobić salto na nartach i nie zraża się niepowodzeniami w tej dyscyplinie. W przyszłości planuje być chodowczynią owiec, jak jej tato, chociaż wie, jak ważna jest praca jej mamy, która bada prędkość topnienia pokrywy lodowej na Grenlandii. Jednak tym czego pragnie najbardziej, jest dziecięcy towarzysz zabaw…
Chociaż napisana z werwą, książka Parr nie jest typową przygodówką. Mnóstwo rozgrywa się tu pomiędzy bohaterami. Jest wiele emocji – wzruszeń, smutku, ale i szczęścia. Moja dziecięca słuchaczka, z którą miałam radość czytać Tonję, wielokrotnie przebierała nogami z emocji…
Polecam serdecznie tę powieść najwyższej próby!
Anna Cała
